Yalnızlıkta

Tahsin Nahit

Uzlette

Akşamın dûd-ı lâciverdîsi

İniyor bahçenin ağaçlarına

Güllerin bûy-i mest ü şehvîsi

Kalbi hasretle eyliyor imlâ...

Esiyor bâd-ı şûh u eflâtun,

Esiyor akşamın ipek nefesi,

Şimdi kalbim onunladır meşhûn,

Yaşıyor bende hüsn-i muktebesi...

Bir hafif şu’le-i mutalsamla

Nîm mer’i olan bütün yollar

Onu bulmak için mi böyle uzar?

Onu teşbih için midir zühale

Zülf-i şeb taktı ahter-i elmas

Bana hep eyliyor onu ihsas

Her ne varsa güzel bu uzlette

Günümüz Türkçesiyle

Yalnızlıkta

Akşamın lacivert dumanı

İniyor bahçenin ağaçlarına

Güllerin kendinden geçiren kokusu

Kalbi hasretle dolduruyor.

Esiyor çekici ve eflatun rüzgâr,

Esiyor akşamın ipek nefesi,

Şimdi kalbim onunla dolu

Yaşıyor bende aktarılan güzelliği

Bir hafif büyülü ışık ile

Yarı aydınlık olan bütün yollar

Onu bulmak için mi böyle uzar?

Ona benzetmek için midir Satürn gezegenine

Gecenin zülfü elmas yıldız taktı

Bana hep onu sezdiriyor

Ne varsa güzel bu yalnızlıkta

Eklenme Tarihi: 28 Mart 2014

Yorumlar

Yorum yapabilmeniz için üye girişi yapmalısınız...

Yazarın sitemizdeki eserleri

Gözlerim Mest Açılırken - Tahsin Nahit (Şiir)

Hasta Bir Telde Hasta Bir Nağme - Tahsin Nahit (Şiir)

Her Yeni Tarz, Her Yeni Şekil Edebiyatı Güzelleştirir, Zenginleştirir - Tahsin Nahit (Edebi Örnekler)

Kamerle - Tahsin Nahit (Şiir)

Şiir - Tahsin Nahit (Şiir)

Yalnızlıkta - Tahsin Nahit (Şiir)