Abdulla Avlanî
Baba
Oğlumuzu okutalım mı Hanım? Kızımız da okursa, olur Bilgin Bilimsizler görürler kara günleri Gençlik vaktidir, gümüş ve altın.
Anne
Oğlumuz okuyup molla olmaz, Kız okursa, ev işlerini bilmez. Okuyanlar olur fazla ukala Sizi de, beni de dikkate almaz.
Oğlumuz okursa, molla olur Kızımız da okur, yazsin yazılar. Okula gitsin, bilim öğrensin Bakırı altın yapar zerger ustalar
Okuyanın birisi midir Ahmetcan? Yemeye evinde parça ekmeği yok. Benim sözümü dinleyin, ey babası, Okuduğu için olurmuş hep pişman.
Bu zamanda okumayan kişiler Ekmek, yemek yerine toprak yerler. Anladın mı sözümü, ey annesi, Bilimsizler zor işde çalışırlar
Oğul okursa, ineği kim besleyecek? Kız okursa, ocağı kim yakacak? Okuyanın inancı zayıf olur, Nazarboncuk ve muskayı kim takar?
Oğul-kız okursa, olurlar alim, Cahil adamların hepsi olur zalim. Bahtı ve geleceği bilime bağlı, Bilim okutmak güzel isteğim.
Okuyup da oğlunuz imam mı olur? Molladan ziyade avam hörmette. Raziye, Merziye de bilimsiz, ama, Dikiş bilir, yemek yapar, yeter ya
Okumazsa oğul yeteneksiz olur Bilimsiz kızın sadakati az olur Mal-mülk dediğin geçicidir, Dünya malı kabirlik kefen olur.
Çocuklar okumazsa bir şey olur mu? Bilim için bunca para harcanır mı? Okuyan da okumayan da aynı insandır, Molladan cahilin bir eksiği var mı?
Okutmak oğul-kızı babaya farzdır Yardım etmek işi anneye borçtur Ne kadar anlamsız sözler söylersin? Söylediklerinin hepsi hatadır.
Oğlunuzu okutsanız, okutun, Bana kalırsa, kumaş bile dokutun. Kız dediğin okursa kötü olacak, Bu sözümü aklınızda tutun.
Sus, konuşma, yanlıştır sözün Okutalım, oğul ile kızımızı. İkisi de bilimle ilgilensin, Alim olursa, bize dua ederler.
Okutmaya bu kadar heves neden? Başkaları da sizin gibi insan. Neden onlar okutmazlar çocuğun? Bu işinizi ben anlıyamıyorum.
Sen kendini bil, başkaları bırak, Seviyorsan çocuğunu okula ver. Ahlak, adap, bilim öğrensin, Sana da bana da halk teşekkür desin.