Nevres (Abdürrezzak)
Gazel. Fe‘ilâtün fe‘ilâtün fe‘ilâtün fe‘ilün.
1 Doğru yoldan ayrılanlar, yolunu şaşıranları doğru yoldan çıkmış olarak bilir. Kendinde, aklı başında olan, kendinde olmayan sarhoşu ayık zanneder.
2 Ey Hızır yetiş! Gönül çocuğu (çocuk gönüllü, yeni yetme âşık) sevgilinin yerini arar. Yeni yetmedir, daha ne yol ne yordam bilir.
3 Ayrılık gecesinde çektiklerimi hiç sorma. Onu bir ben bir de Allah bilir.
4 (Felek, talih), yıldızımı bir gün güneş (sevgili) ile arkadaş ettirir. Feleğin âdetini, usulünü, seher vakti âhları bilir.
5 Nevres, arif olan düşkünlük acısı çekmez. Kuyunun dibini, Kenan ülkesinin ayı (Hz. Yusuf) görülecek bir makam olarak görür.