Be-Diden-i Süheyl Be-Nakş-ı Kubbe

Mesud bin Ahmed

I. Cü havz üzre ansuzda kıldı nazar

Su içinde sûret görür ol meger

II. Perî peyker ü şîve vü nâzlu

Bilür kim ola kubbede yazılu

III. Başın götürüp yukarı bahtı ol

Yüregini ışk adına yahtı ol

IV. Yine çün hakkınca nazar eyledi

İşin külli zîr ü zeber eyledi

V. Şunun bigi ışk odı yahtı anı

Sanasın (kim) ayrıldı tenden canı

VI. Gidüp ussı âh itdi düşdi yire

Kimesneye yol yoh kim anda gire

Günümüz Türkçesiyle

Süheyl’in Kubbedeki Resmi Görmesi

I. Havuza baktığında, suyun içinde ansızın bir resim (yansıma) görür.

II. Edalı, nazlı ve peri görünüşlü (olan bu) resmin kubbeye çizilmiş olduğunu anlar.

III. Başını kaldırıp yukarı baktı ve yüreğini aşk ateşine yaktı.

IV. Yeniden iyice baktığında, işini büsbütün güçleştirdi (içinden çıkılmaz yaptı).

V. Aşk ateşi onu öylesine yaktı ki sanki canı bedeninden ayrıldı (öldü).

VI. Aklı başından gidip ah ederek yere yığıldı. Hiç kimsenin oraya girmesi mümkün değildi.

Eklenme Tarihi: 21 Nisan 2014

Yorumlar

Yorum yapabilmeniz için üye girişi yapmalısınız...

Yazarın sitemizdeki eserleri

Be-Diden-i Süheyl Be-Nakş-ı Kubbe - Mesud bin Ahmed (Şiir)