Katı bir çekirdeği saran donmuş ve gaz halindeki maddelerden oluşur. Atmosferi büyük oranda hidrojen ve ondan daha az miktarda helyum içerir. Atmosferinde az miktarda bulunan metan, gezegene mavi-yeşil rengini verir.
Güneş’e uzaklık: 2.870.972.200 km (19,19 AB)
Dolanma süresi: 84,02 yıl
Dönme süresi: -17,24 saat
Yarıçap: 25,56 km 4.01 (dünya yarıçapı)
Kütle: 14,37 dünya kütlesi
Hacim: 63,1 dünya hacmi
Yoğunluk: 1,30 g/cm3
Yüzey sıcaklığı: -216 °C
Yüzeyindeki kütleçekimi: 8,43 m/s2
Atmosfer bileşenleri: H2, He, CH4
Uranüs gezegeni Güneş’ten olan uzaklığa göre 7 nci, boyut olarak da üçüncü büyük gezegendir. Uranüs, Neptün gezegeninden çap olarak daha büyük fakat kütle olarak daha küçüktür. Güneş’ten olan ortalama uzaklığı 2.870.990.000 km (19.218 AB) ve ekvatoryal çapı 51.118 km’dir. Kütlesi ise 8.683x1025 kg’dır. Dolanma dönemi 96 yıl, dönme dönemi ise 10 saat 50 dk dır.
Uranüs gezegeni modern çağda keşfedilen ilk gezegendir. William Herschel tarafından sistematik şekilde gökyüzünün incelenmesi sonucunda 13 Mart 1781 tarihinde keşfedilmiştir. Aslında uzun yıllar önce gözlenmesine rağmen bir yıldız olduğu düşüncesi ile dikkate alınmamıştır ve 1690’lı yıllarda John Flamsteed tarafından bu yıldız 34 Tauri olarak isimlendirilmiştir. Mitolojide Satürn’ün babası ve Olimpos’un ilk hükümdarının adıdır.
Uranüs gezegeni günümüze kadar sadece Voyager-2 uydusu tarafından 24 Ocak 1986 tarihinde ziyaret edilmiştir. Güneş sistemindeki çoğu gezegen kendi ekseni etrafında neredeyse ekliptiğe dik doğrultuda döner, fakat bu gezegenin dönme ekseni neredeyse ekliptikle aynı doğrultudadır. Voyager uydusu bu gezegeni ziyaret ettiğinde gezegenin güney kutbu Güneş doğrultusunda idi. Buda kutupların, ekvator bölgesinden daha fazla enerji aldığını gösterir.
Aslında Uranüs gezegeni konusunda halen tartışılmakta olan bir problem devam etmektedir. Uranüs gezegeninin dönme ekseninin eğiminin 90 dereceden biraz fazla olması ve Güneş etrafındaki dolanımının doğru yönde olması, ya da dönme ekseninin 90 dereceden biraz küçük olması ile dolanımının ters olması arasında karar verilememektedir. Ve bu tartışma halen devam etmektedir.
Uranüs’ün atmosferinde %87 oranında hidrojen, %15 oranında helyum ve %2 oranında metan gazı bulunmaktadır. Diğer gaz gezegenlere benzer şekilde bu gezegende de bulutlardan oluşan çeşitli bandlar mevcuttur ve çok hızlı hareket ederler. Bu bulutlar diğer gezegenlerde olduğu gibi parlak yapılı değildirler ve özel aletlerle görülebilmektedirler. Günümüzde artık Uranüs gezegeninin atmosferinde meydana gelen değişimlerin mevsimsel etkilerden kaynaklandığı ortaya çıkmıştır.
Uranüs’ün mavi görülmesinin nedeni üst atmosferindeki metan gazının kırmızı ışığı soğurmasından kaynaklanmaktadır. Uranüs’te de Jüpiter’deki gibi renkli bandların olabileceği fakat bunların üst atmosferde bulunan metan gazının etkisi ile görülemediği düşünülmektedir.
Diğer gaz gezegenlerde olduğu gibi Uranüs gezegeninde de halka yapısı vardır. Jüpiter’de olduğu gibi bunlar parlak değildirler ve Satürn’de olduğu gibi bu halkaları oluşturan parçacıkların 10 m boyutları ile çok küçük toz parçacık boyutlu parçacıklardan oluşmuştur. Bilinen 11 adet halka vardır ve bunların tümü çok sönüktür. En parlağının adı Epsilon’dur. Bu bulgular ışığında halka yapılarının gezegenlerin ortak özellikleri olduğu ortaya çıkmıştır. Yani halkalar, gezegenlerin olağandışı yapılarından kaynaklanan özellikler değillerdir.
Voyager uydusu bilinen 5 büyük uydusuna ilave olarak 10 küçük uydusunun daha olduğunu bulmuştur. Uranüs’ün manyetik alanı biraz gariptir, manyetik ekseni dönme ekseni ile neredeyse 60° açı yapmaktadır. Bunun nedeninin Uranüs’ün merkezi kısımlarının hareketleri ile ortaya çıktığı düşünülmektedir.
Uranüs gezegenini temiz bir gecede hangi yönde olduğunu biliyorsanız çıplak gözle veya dürbün yardımı ile izlemeniz mümkündür. Küçük bir teleskop ile bakıldığında disk yapısını görmek mümkündür.
Uyduları:
Uranüs’ün uydularının adları mitolojiden değil Shakespeare ve Pope’nin romanlarındaki kahramanların isimleri verilmiştir. Voyager tarafından keşfedilen 11 küçük ve karanlık uydusu gezegene yakın diğer büyük olan 5 tanesi ise gezegenden çok uzakta bulunurlar. Çoğu uydusunun yörüngesi ekvatoruna göre neredeyse daireseldir. En dışta bulunan 4 tanesinin yörüngesi ise eliptiktir.
Bu uydulardan en küçük olanının gezegenden olan uzaklığı 50.000 km ile “Cordelia”, en uzak olanı 25.000.000 km ile “1999U2” dir. Boyut olarak en küçüğü 13 km ile yine “Cordelia” ve en büyüğü ise 789 km ile “Titania” dır. Diğer uyduların da boyutları birbirine yakındır.