Üyelik İşlemleri

Hoşgeldin edebiyat dostu

Hürriyet Kasidesi

Namık Kemal

(Besalet-i Osmaniye ve Hamiyet-i İnsaniye)

(Osmanlılığın Yiğitliği ve İnsanlığın Hamiyeti)

1. Görüp ahkâm-ı asrı münharif sıdk u selâmetten

Çekildik izzet ü ikbâl ile bâb-ı hükümetten

2. Usanmaz kendini insan bilenler halka hizmetten

Mürüvvetmend olan mazluma el çekmez iânetten

3. Hakir olduysa millet şanına noksan gelir sanma

Yere düşmekle cevher sâkıt olmaz kadr ü kıymetten

4. Vücûdun kim hâmir-i mâyesi hâk-i vatandandır

Ne gam râh-ı vatanda hâk olursa cevr ü mihnetten

5. Muini zâlimin dünyada erbâb-ı denâettir

Köpektir zevk alan sayyâd-ı bi insâfa hizmetten

6. Hemen bir feyz-i bâki terk eder bir zevk-i fâniye

Hayatın kadrini âli bilenler hüsn-i şöhretten

7. Nedendir halkta tül-i hayâta bunca rağbetler

Nedir insâna bilmem menfaat hıfz-ı emânetten

8. Cihânda kendini her ferdden alçak görür ol kim

Utanmaz kendi nefsinden de âr eyler melâmetten

9. Felekten intikam almak demektir ehl-i idrâke

Edip tezyid-i gayret müstefid olmak nedametten

10. Durur ahkâm-ı nusret ittihâd-ı kalb-i millette

Çıkar âsâr-ı rahmet ihtilâf-ı re'y-i ümmetten

11. Eder tedvîr-i âlem bir mekînin kuvve-i azmi

Cihân titrer sebât-ı pây-ı erbâb-ı metanetten

12. Kazâ her feyzini her lûtfunu bir vakt içün saklar

Fütûr etme sakın devletteki zaf u betâetten

13. Değildir şîr-i zencîre töhmet acz-ı akdâmı

Felekte baht utansın bî nasîb erbâb-ı himmetten

14. Ziyâ dûr ise evc-i rif'atinden ıztırârîdir

Hicâb etsin tabîat yerde kalmış kabiliyetten

15. Biz ol nesl-i kerîm-i dûde-i Osmâniyânız kim

Muhammerdir serâpâ mâyemiz hûn-i şehadetten

16. Biz ol âlî himem erbâb-ı cidd ü içtihâdız kim

Cihângîrâne bir devlet çıkardık bir aşîretten

17. Biz ol ulvî nihâdânız ki meydân-ı hamiyette

Bize hâk-ı mezâr ehven gelir hâk-ı mezelletten

18. Ne gam pür âteş-i hevl olsa da gavgâ-yi hürriyet

Kaçar mı mert olan bir cân için meydân-ı gayretten

19. Kemend-i cân-güdâzı ejder-i kahr olsa cellâdın

Müreccahtır yine bin kere zencîr-i esâretten

20. Felek her türlü esbâb-ı cefâsın toplasın gelsin

Dönersem kahpeyim millet yolunda bir azîmetten

21. Anılsın mesleğimde çektiğim cevr ü meşakkatler

Ki ednâ zevki âlâdır vezâretten sadâretten

22. Vatan bir bî-vefâ nâzende-i tannâza dönmüş kim

Ayırmaz sâdıkân-ı aşkını âlâm-ı gurbetten

23. Müberrâyım recâ vü havften indimde âlîdir

Vazîfem menfaatten hakkım agrâz-ı hükûmetten

24. Civânmerdân-ı milletle hazer gavgâdan ey bîdâd

Erir şemşîr-i zulmün âteş-i hûn-ı hamiyetten

25. Ne mümkün zulm ile bîdâd ile imhâ-yı hürriyet

Çalış idrâki kaldır muktedirsen âdemiyetten

26. Gönülde cevher-i elmâsa benzer cevher-i gayret

Ezilmez şiddet-i tazyîkten tesîr-i sıkletten

27. Ne efsûnkâr imişsin âh ey dîdâr-ı hürriyet

Esir-i aşkın olduk gerçi kurtulduk esâretten

28. Senindir şimdi cezb-i kalbe kudret setr-i hüsn etme

Cemâlin tâ ebed dur olmasın enzâr-ı ümmetten

29. Ne yâr-ı cân imişsin âh ey ümmîd-i istikbâl

Cihânı sensin âzâd eyleyen bin ye's ü mihnetten

30. Senindir devr-i devlet hükmünü dünyâya infâz et

Hudâ ikbâlini hıfz eylesin her türlü âfetten

31. Kilâb-ı zulme kaldı gezdiğin nâzende sahrâlar

Uyan ey yâreli şir-i jiyân bu hâb-ı gafletten

Günümüz Türkçesiyle

Çağın değer yargılarını doğruluktan ve samimiyetten sapmış görerek kendi arzumuz ve saygınlığımız ile devlet kapısından ayrıldık.

Kendini insan bilenler, halka hizmet etmekten usanmaz; mürüvvet sahibi olanlar zavallılara yardım etmekten kaçınmaz.

Eğer millet hor görülmüşse onun şanına bir eksiklik geleceğini sanma; yere düşmekle cevher, değerinden, özünden bir şey kaybetmez.

Vücudun mayası, vatan toprağıdır; bu vücut, acı ve sıkıntı içinde vatan yolunda toprak olursa en küçük bir üzüntü duyulmaz.

Dünyada zalimin yardımcısı, aşağılık kimselerdir; insafsız avcıya hizmetten zevk alan, ancak köpektir.

Hayatın değerini şöhretin güzelliğinden üstün tutanlar, geçici zevkler için ebedî zevki terk ederler.

İnsanlarda hayatın uzamasına bunca düşkünlük nedendir, insan emaneti koruyacağı yerde ondan niçin menfaat bekler?

O kişi, dünyada herkesten kendini alçak görür, ayıplanmaktan kaçınır fakat kendi nefsinden utanmaz.

Akıllı ve bilinçli olanların, yaptıklarından pişman olup çalışmalarını artırması ve bunlardan ders alması, felekten intikam almak demektir.

Başarının, üstünlüğün değeri, milletin gönül birliğinde durur; koruma ve kollama eserleri ise ümmetin düşüncesinin çarpışması ile çıkar.

İktidar sahibi bir kişinin azim gücü, dünyanın bir düzene girmesini sağlar; metanet sahibi kişilerin ayaklarını sağlam basması ile cihan titrer.

Kader, her feyzini, her lütfunu bir zaman için saklar; milletteki gevşeklikten, zayıflıktan sakın korkma!

Zincire vurulmuş aslana ayaklarının güçsüzlüğü töhmet değildir; bu dünyada nasipsiz himmet sahiplerinden talih utansın.

Işık, yüksekliğin doruğundan uzaksa çaresizliktendir; tabiat yerde sürünen kabiliyetten utansın.

Biz o Osmanlılar boyunun ulu soyundanız; mayamız, bütünüyle şehadet kanıyla karılmıştır.

Biz o yüce hamiyetli çalışkan ve güçlü kişileriz ki bir küçük aşiretten dünyaya hükmeden bir devlet yarattık.

Biz o yüce yaratılışlı(milletiz)yız ki hamiyet meydanında ayaklar altında toprak olmaktan bize ölüm daha iyi gelir.

Hürriyet mücadelesi korkulu ateş olsa ne dert, yiğit olan, canını düşünerek gayret meydanından kaçar mı?

Cellatın can yakan kemendi, acımasız bir ejder bile olsa yine bin defa esaret zincirinden daha iyidir.

Felek her türlü eziyet yollarını toplasın gelsin, millet yolunda hizmetten dönersem kahpeyim.

Bu yolda çektiğim acılar, sıkıntılar anılsın; bunun en basit zevki bile vezirlikten, sadrazamlıktan daha iyidir, yücedir.

Vatan, bir vefasız alaycı sevgiliye dönmüş; aşkına bağlı olanları gurbet acılarından ayırmıyor.

Korkudan, yalvarma yakarmadan uzağım; görevim menfaatimden, hakkım hükümetin kötü niyetlerinden daha üstündür.

Ey adaletsiz, milletin yiğitleriyle mücadeleden sakın; senin zulmünün kılıcı hamiyet kanının ateşi karşısında erir.

Zulüm ile işkence ile hürriyeti ortadan kaldırmak ne mümkün, eğer kendinde bir güç görüyorsan insanoğlundan idraki kaldırmaya çalış.

Gönüldeki çalışma cevheri, elmasa benzer; ağırlığın tesirinden, baskının şiddetinden ezilmez.

Ey hürriyetin güzel yüzü, sen ne büyüleyici imişsin! Gerçi esaretten kurtulduk derken senin aşkının esiri olduk.

Şimdi kalbi fethedecek güç sendedir, güzelliğini gizleme; güzelliğin, milletin nazarlarından ebediyete kadar uzak kalmasın.

Ey geleceğin umudu, sen ne can dostuymuş-sun; dünyayı bütün üzüntü ve sıkıntılardan kurtaran sensin.

Hükmetme çağı senindir, dünyaya hükmet; Allah, yüceliğini her türlü beladan korusun.

Ey yaralı kükreyen aslan, senin gezdiğin güzel sahralar zulmün köpeklerine kaldı, artık gaflet uykusundan uyan!

Eklenme Tarihi: 2 Kasım 2013

Yorumlar

Yorum yapabilmeniz için üye girişi yapmalısınız...

Yazarın sitemizdeki eserleri

Akif Bey - Namık Kemal (Tiyatro)

Hürriyet Kasidesi - Namık Kemal (Şiir)

Murabba - Namık Kemal (Şiir)

Roman - Namık Kemal (Kısa Kısa)

Tiyatrodan Bahseden Arkadaşlara - Namık Kemal (Köşe Yazısı)

Vatan - Namık Kemal (Edebi Örnekler)

Vatan Mersiyesi - Namık Kemal (Şiir)

Vaveyla - Namık Kemal (Şiir)

Zavallı Çocuk - Namık Kemal (Tiyatro)

Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu