Avnî
Fatih'in Ahmed Paşa’nın murabba'ına naziresi. M.N. Doğan, (2004). Fatih Divanı ve Şerhi, İstanbul.
Sevdün ol dilberi söz eslemedün vây gönül Eyledün kendüzüni âleme rüsvây gönül Sana cevr eylemede kılmaz o pervây gönül Cevre sabr eyleyimezsin nideyin hây gönül Gönül eyvây gönül vây gönül eyvây gönül
Çâk olan dest-i cefâ-y-ile girîbânundur İlişen hâr-ı gam u mihnete dâmânundur Dökilen yirlere belâ tîgı-y-ıla kânundur Her dem ağıza gelen mihnet-ile cânundur Gönül eyvây gönül vây gönül eyvây gönül
Tâli'ün yüzi gülüp olmadı handân nideyin Yüregün derdine bulınmadı dermân nideyin Kasduna yâr çeker hançer-i bürrân nideyin Virisersin bu gam u mihnet-ile cân nideyin Gönül ey vây gönül vây gönül eyvây gönül
Işk-ı dildâr-ıla niçe idesin nâle vü zâr Eyledün sabr u karârı bu hevâlarda nisâr Zülfi sevdâsı ider âlemi çün başuna dar Fâ'ide ne tutalum eyleyesin terk-i diyâr Gönül eyvây gönül vây gönül eyvây gönül
Vasl-ı dilberle nasîb olmadı dil-şâd olmak Dest-i cevr ile yıkılan dilün âbâd olmak Dâm-ı gamdan dil ü cân bülbüli âzâd olmak Niçeye dek işün efgân-ıla feryâd olmak Gönül eyvây gönül vây gönül eyvây gönül
Çünki dildâr niyâzun görüben nâz eyler Nâleni işidicek şîveye âgâz eyler Bezm-i gamda kaddüni çeng yüzün sâz eyler Nâlişün perdesini Zühre'ye demsâz eyler Gönül eyvây gönül vây gönül eyvây gönül
Bilmedüm derd-i dilün ölmek-imiş dermânı Öleyin derd-ile tek görmeyeyin hicrânı Mihnet ü derd ü gama olmagıçun erzânî Avniyâ sencileyin mihnet ü gam-keş kanı Gönül eyvây gönül vây gönül eyvây gönül