Ussun var-ısa iy gâfil aldanmagıl zinhâr mala

1. Ey gâfil (insan), aklın varsa sakın malına güvenip aldanma, sen dünyadan gidince onların hepsi geride kalacak.

2. (Ey insan, sen öldüğün zaman), dostların, oğlun, kızın ve hanımın seni unuturlar; önce inceden inceye hesap ederek malını paylaşırlar.

3. (Artık) bunlar zengin, sen de fakir olursun, sana vefa göstermezler; senin adına hayır için yoksullara bir parça ekmek bile vermezler.

4. Senin için bir an ağlaşırlar, seni mezara gömüp çabukça güle güle dönerler, sonra gidip hemen (malını) bölüşürler.

5. Uzak yola gidecek kişi, yolculuk için yanına yiyecek almalıdır. Yanına azık almadan yola çıkan kişi yolda kalır ve varacağı yere ulaşamaz.