Mecnûn ki mülket-i gam-ı Leylîde şâh idi

Emrî

Gazel.

Âhı duhânı başına çetr-i siyâh idi

Mecnûna yolda nâka-i Leylînin izleri

Gündüzle âfitâb idi giceyle mâh idi

Mecnûn diyâr-ı gamda özin kılmış idi hâk

Mûlar degüldi sînesi üzre giyâh idi

Mecnûn ki cism-i zerdini ber-bâd kıldı âh

Gûyâ ki hırmen-i gam-ı Leylîde kâh idi

Mecnûna kamet ü ruh-ı Leylîsüz Emriyâ

Bâg-ı cihânda serv ile gül şekl-i âh idi

Günümüz Türkçesiyle:

1- Mecnun Leylâ gamı ülkesinde padişah, (aşk acısı ile çektiği) âhın dumanı da başında siyah çadırdı.

2- Leylâ’nın devesinin izleri Mecnun için gündüz güneş, gece de ay idi.

3- Mecnun gam ülkesinde kendisini toprak etmişti; göğsünün üzerinde kıl değil (bu topraktan biten) otlardı.

4- Ah, Leylâ gamı harmanındaki bir saman çöpü gibi olan Mecnun’un sararmış bedenini, rüzgârının önüne katıp aldı götürdü.

Açıklama: Beyitte Mecnun’un bedeni Leyla’nın aşkının gamından sararmış bir saman çöpüne; onun hasretiyle çektiği âh da bu saman çöpünü önüne

katıp götüren rüzgâra benzetilmektedir.

5- Ey Emrî! Leylâ’nın boyu ve yanağı olmayınca dünya bahçesindeki servi ve gül Mecnun için âh şekli gibidir.

Açıklama: Âh, eski yazıda “elif” ve “he” harfleriyle yazılır. Şair burada elif harfini biçim olarak serviye, he harfini de güle benzetmektedir.

Eklenme Tarihi: 02 Kasım 2020

Yorumlar

Yorum yapabilmeniz için üye girişi yapmalısınız...

Yazarın sitemizdeki eserleri

İlm-i Nâz ile Virdügün Fetvâ - Emrî (Şiir)

Mecnûn ki mülket-i gam-ı Leylîde şâh idi - Emrî (Şiir)