Üyelik İşlemleri

Hoşgeldin edebiyat dostu

Sarhoş Gemi

Arthur Rimbaud

Çeviren: Sabahattin Eyüboğlu

Ölü sularından iniyordum nehirlerin

Baktım yedekçilerim iplerimi bırakmış

Cırlak kızıl deriler, nişan atmak için

Hepsini soyup alaca direklere çarpmış.

Bana ne tayfalardan; umrumda değildi

Pamuklar, buğdaylar, Felemenk ve İngiltere;

Bordamda gürültüler, patırtılar kesildi;

Sular aldı gitti beni can attığım yere.

Med zamanları, çılgın çalkantılar üstünde,

Koştum, bir çocuk beyni gibi sağır, geçen kış;

Adaların karalardan çözüldüğü günde

Yeryüzü böylesine allak bullak olmuş.

Denize bir kasırgayla açıldı gözlerim;

Ölüm kervanı dalgaları kattım önüme;

Bir mantardan hafif, tam on gece, hora teptim;

Bakmadım fenerlerin budala gözlerine.

Çocukların bayıldığı mayhoş elmalardan

Tatlıydı çam tekneme işleyen yeşil sular;

Ne şarap lekesi kaldı, ne kusmuk yıkanan

Güvertemde; demir, dümen ne varsa tarumar.

O zaman gömüldüm artık denizin şi’irine,

İçim dışım süt beyaz köpükten, yıldızlardan;

Yardığım yeşil maviliğin derinlerine

Bazen bir ölü süzülürdü, dalgın ve hayran.

Sonra birden mavilikleri kaplar meneviş

Işık çağıltısında, çılgın ve perde perde

İçkilerden sert, bütün musukilerden geniş

Arzu, buruk ve kızıl, kabarır denizlerde.

Gördüm şimşekle çatlayıp yarılan gökleri

Girdapları, hortumu; benden sorun akşamı,

Bir güvercin sürüsü gibi savrulan fecri.

İnsana sır olanı, gördüğüm demler oldu.

Güneşi gördüm, alçakta, kanlı bir ayinde;

Sermiş parıltısını uzun mor pıhtılara.

Eski bir dram oynuyor gibiydi, enginde,

Ürperip uzaklaşan dalgalar, sıra sıra.

Yeşil geceyi gördüm, ışıl ışıl karları;

Beyaz öpüşler çıkar denizin gözlerine,

Uyanır, çın çın öter fosforlar, mavi sarı;

Görülmedik sular geçer derinlerinden döne döne.

Azgın boğalar gibi kayalara saldıran

Dalgalar aylarca sürükledi durdu beni;

Beklemedim meryemin nurlu topuklarından

Kudurmuş denizlerin imana gelmesini.

Ülkeler gördüm görülmedik, çiçeklerini

Gözler karışmış, insan yüzlü panter gözleri;

Büyük ebemkuşakları gerilmiş engine,

Morarmış sürüleri çeken dizginler gibi

Bataklıklar gördüm, geniş fıkır fıkır kaynar;

Sazlar içinde çürür koskoca bir ejderha,

Durgun havada birden bire yarılır sular,

Enginler şarıl şarıl dökülür girdaplara

Gümüş güneşler, sedef dalgalar, mercan gökler;

İğrenç leş yığınları boz, bulanık koylarda;

Böceklerin kemirdiği dev yılanlar düşer,

Eğrilmiş ağaçlardan simsiyah kokularla.

Çıldırırdı çocuklar görseler mavi sularda

O altın, o gümüş, cıvıl cıvıl balıkları.

Yürüdüm beyaz köpükler üstünde, uykuda

Zaman zaman kanadında bir cennet rüzgârı.

Bazen doyardım artık kutbuna, kıtasına;

Deniz şıpır şıpır kuşatır sallardı beni;

Garip sarı çiçekler sererdi dört yanıma;

Duraklar kalırdım düz çökmüş bir kadın gibi.

Sallanan bir ada; üstümde vahşi kuşlarım

Bal rengi gözleri, çığlıkları, pislikler;

Akşamları, çürük iplerinden akın akın

Ölüler inerdi uykuya gerisin geri.

İşte ben, o yosunlu koylarda yatan gemiyim

Bir kasırgayla atıldım kuş uçmaz engine;

Sızmışken kıyıda, sularda sarhoş; gövdemi

Hanza kadırgaları takamazken peşine.

Büründüm mor dumanlara, başı boş, derbeder,

Delip geçtim karşımdaki kızıl semaları;

Güvertemde cins şaire mahsus yiyecekler:

Güneş yosunlan, mavilik meduzaları.

Koştum, benek benek ışıklara sarılı teknem,

Çılgın teknem, ardında yağız denizatları,

Temmuz güneşinde sapır sapır dökülürken

Kızgın hunilere koyu mavi gök katları.

Titrerdim uzaklardan geldikçe iniltisi

Azgın Behemotların, korkunç Maelstromların.

Ama ben, o mavi dünyaların serserisi

Özledim eski hisarlarını Avrupa’nın.

Yıldız yıldız adalar, kıtalar gördüm; coşkun

Göklerinde gez gezebildiğin kadar, serbest.

O sonsuz gecelerde mi saklanmış uyursun

Milyonlarla altın kuş, sen ey gelecek kudret.

Yeter, yeter, ağladıklarım; artık doymuşum

Fecre, aya, güneşe; hepsi acı, boş, dipsiz;

Aşkın acılığı dolmuş içime, sarhoşum;

Yarılsın artık bu tekne, alsın beni deniz.

Gönlüm avrupanın bir suyunda, siyah, soğuk,

Bir çukurda birikmiş kokulu akşam vakti;

Başında çömelmiş yüzdürür mahzun bir çocuk

Mayıs kelebeği gibi kağıt gemisini.

Ben sizinle sarmaş dolaş olmuşum, dalgalar;

Pamuk yüklü gemilerin altında gezemem

Doyurmaz artık bayraklar, bandıralar

Mahkum gemilerinin sularında yüzemem

Eklenme Tarihi: 31 Ekim 2016

Yorumlar

Yorum yapabilmeniz için üye girişi yapmalısınız...

Yazarın sitemizdeki eserleri

Sarhoş Gemi - Arthur Rimbaud (Şiir)

Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu