Halit Ziya Uşaklıgil
Sadeleştiren Cevdet KUDRET.
Monşer
Geçen gün yine idareye uğradım. Sizi yine bulamadım. Bir kere çoktan beri görmediğim için görmek istiyordum. İkincisi, yine çoktan beri İhsan Bey'e açmak istediğim bir soğuk meseleyi, para meselesini aracılığımıza havale edecektim.
Mai ve Siyah bitiyor. Ayrıca kitap olarak da basıldı. Bunun maddî yanı üzerine bir söz olmadı. Ben doğrudan doğruya İhsan Bey'le bunun üzerine görüşmekten ne yalan söyleyeyim utanıyorum. Ara yere bir aracı girince utanç da hafifleyecek gibi sanıyorum. Ben bilirsiniz ki zengin bir adam değilim.
Elbette aile tenceresine bir parça tuz katabilecek bir şeye karşı aldırış etmeyecek kadar kesem dolgun olsa hattâ düşünmek zahmetini bile almam, Geçenlerde işittim ki İhsan Bey kitapları bana bırakmayı tasarlıyormuş. Ben kitapları alıp da ne yapayım? Kitapçılarla çekişeyim mi? Topunu birden birisine satayım. O da ayrıca bir dert. Eğer İhsan Bey'in gerçekten düşüncesi bu ise benim için ağır bir yorgunluk daha hazırlanıyor demektir. İşte sizin aracılığınıza bu noktada gerekseme var. Bunlar için çözüm yolu bulamaz mısınız?
Şu satırları size utana utana yazıyorum. Eğer beni utandıracak bir duygu ile okuyacaksanız hiç okumamış gibi yırtıp atınız. Baki ellerinizden öperim mîrim efendim.
Cevap verir misiniz?
Halit Ziya
15 Kânunisanisene 312 (27 Ocak 1897)