Louis Aragon
Göker, 1982, s.1001.
Artık ressamlara, artık edebiyatçılara, müzisyenlere, heykeltıraşlara, dinlere, cumhuriyetçilere, kralcılara, emperyalistlere, anarşistlere, sosyalistlere, bolşeviklere, politikacılara, proleterlere, demokratlara, ordulara, polise, vatana yer yok. Sonunda bütün bu budalalıklar yeter artık. Artık hiçbir şey yok, hiçbir şey yok, hiçbir şey, hiçbir şey, hiçbir şey, hiçbir şey. Bu şekilde umuyoruz ki, artık istemediklerimizle eşdeğerli olacak olan yenilik, daha az çürümüş, daha az birdenbire acayip olarak kendini kabul ettirecektir.