Daniel Bell
Bell, 1967, s.27.
...Saint-Simon’un yönteminden ziyade ruhu ile düşünecek olursak, “eski” endüstriyel düzenin geçmekte olduğu ve aslında bir “yeni toplum”un oluşmakta olduğu açıklık kazanır. Eğer son yüz yılın hakim figürleri girişimci, işadamı ve endüstriyel yönetici ise, “yeni adamlar” bilim insanları, metamatikçiler, ekonomistler ve yeni bilgisayar teknolojisinin mühendisleridir. Ve yeni toplumun hakim kurumları da -en yetenekli olanları içerecek ve en yaratıcı şekilde meydan okuyacak olmaları açısından- entelektüel kurumlar olacaktır. Yeni toplumun liderliği işadamlarında ya da bildiğimiz şekliyle şirketlerde olmayacaktır (üretimin çok önemli bir kısmı rutinleşmiş olacaktır), bu liderlik araştırma şirketlerinde, endüstriyel laboratuvarlarda, deney istasyonlarında ve üniversitelerde olacaktır. Aslında, yeni toplumun yapısının iskeleti şimdiden görünmektedir.