Ziya Gökalp
Ziya Gökalp, Halk Klâsikleri, I, Nasrettin Hoca'nın Latifeleri, Diyarbakır, 1972, s. 27.
Bazı şairlerimiz, Nasreddin Hoca fıkralarını nazma çektiler. Fakat, bunlar bu eserlerinde muvaffak olamadılar. Zira, Nasreddin Hoca fıkralarının başlıca güzelliği, Hoca'nın söylediği son sözdedir. Bu söz hiç değişmeksizin ayniyle muhafaza olunmak lazımdır. Fıkraların manzum şeklinde ise bu esas şarta riayet edilmemişti. Hatta, bazılarında bu son söz, büsbütün ortadan kalkmıştı. İşte : bu sebebe binaen; bu Nasreddin Hoca fıkralarının manzum şekilleri o kadar rağbet göremedi. İşte : bu tecrübeden bu yeni tab'da istifade etmeliyiz. Fıkraları islâh ederken onların son cümlelerine katiyyen dokunmamalıyız. Şüphesiz Hocanın son kelâmlarına dokunmak, kitabın bütün kıymetini izale eder.