Aldar Köse, başta Kırgızistan olmak üzere Ulu Türkistan bölgesinde yaşayan Özbek, Kazak, Karakalpak ve Kırgızlar arasında yaygın bir fıkra tipidir. Aşağıda Kırgızlar arasında yaygın bir başka fıkra tip olan Jiyerenşe Şeşen’le birlikte yer aldıkları bir fıkra yer almaktadır.
Yine bir gün Jiyrenşe Şeşen bir toplantı ya katılmış. Orada bazı insanlar: “Ondan daha akıllı kimse yoktur. Onu kimse kandıramaz.” diyerek Aldar Köse’yi övmüş.
Jiyrenşe Şeşen Aldar Köse’yi daha önce görmemiş. O, oradakilere: “Aldar Köse hep işe yaramazları, kötüleri kandırıyordur. Akıllıları kandırmak nerede ona? Beni kandırmak onun için zordur.” demiş. Bu söz üzerine oradakiler: “Git de kendini bir dene.” demişler. Jiyrenşe Şeşen Aldar Köse’yi arayıp bulmak için yola çıkmış. O sırada Jiyrenşe Şeşen’in kendisini arayıp yola çıktığı haberi Aldar Köse’ye de ulaşmış.
Aldar Köse bu haberi alınca evinden çıkmış ve o civardaki dağa tırmanıp bir tepenin eteğinde durmuş. Orada kâh tepenin o yanına, kâh bu yanına çıkıyor; bir ileri, bir geri gelip gidiyormuş. O böyle avare avare dolaşırken Jiyrenşe Şeşen de gelmiş ve Aldar Köse’ye: “Ne yapıyorsun?” diye sormuş. Aldar Köse: “Han bana çok zor bir iş buyurdu. Görevim, yerin ortasının nerede olduğunu ölçüp bulmaktır. Adımlaya adımlaya bulmak zormuş. Ölçü olarak kullandığım sopamı da evde kalmıştı; eve gidip gelmek de zor.” demiş. Jiyrenşe Şeşen: “Şu benim ata binip sopanı al da gel.” demiş ve hemen inip atını Aldar Köse’ye vermiş.
Aldar Köse: “Peki” demiş. O ata bindikten sonra: “Jiyrenşe Şeşen, sen ‘yerin ortası gök tepedir’ sözünü bilir misin?” demiş ve gitmiş. İşte, Aldar Köse Jiyrenşe’yi böyle kandırmış derler. Bugün bile Kazaklar arasında bir kimse, birini kandırdığı, kurnazlıkla yere oturttuğu zaman “geçmişte yerin ortası gök tepeydi” der.