Bir akşamüstü, Kemine üzerine gocuğunu alıp komşularıyla çene çalmağa gider. Ama kapıya gelince ayağı kayıp yere yuvarlanır. Kemine hemen ayağa kalkıp durumu sezdirmeden içeri girer. Selam verince arkadaşları sorar: "Molla Kemine, kapıdan düştün mü?"
"Yok yahu, düşmedim. Fakat biraz evvel kapıda gocuğum yere düştü." Arkadaşları tekrar takılmağa devam eder: "Gocuğa göre fazla gürültü çıktı yahu." Bunun üzerine Kemine der ki:
"Çünkü gocuk yere düştüğü zaman ben de içindeydim."