Selim Nüzhet Gerçek
(Ulus, 5.11.1944 “İlk Telif Piyesler’den)”- Selim Nüzhet Gerçek, Türk Dili Tiyatro Özel Sayısı, S.178, Temmuz 1966, s. 714-715.
(...) Bugün, ne acı bir gerçek, “Bir tiyatromuz var.” diyebiliyoruz.
Fakat ne yazık ki “Bir Türk Tiyatrosu var.” diyemiyoruz. Çünkü onu var edecek yazma yapıtlarımız, onları yazacak yazarlarımız yok. Türk sanatçısı bugün sahnede varlığını gösteriyor. Bize, ırklarının bütün özelliklerini taşıyan, Fransız, İngiliz, Alman, İtalyan, Rus, İskandinav tiyatrosunun oyunlarını olgunlukla “temsil” ediyor. Fakat “Türk Tiyatrosu”nun temsilcisi olacak oyunu henüz bekliyoruz. Kişileri Türk olan, içinde Türk’e özel düşünceler bulunan, Türk konulu yerli yapıtı, Türk yazma oyununu, ne kadar bekleyeceğiz? Hepimiz, beklediğimiz Türk Tiyatrosu’nu kurmakta daha ne kadar gecikeceğiz.
Bilindiği gibi her tiyatro oyunu o ulusun ruhundaki incelikleri, düşüncesindeki kendisine özgü, belirli noktaları yaşatan, canlandıran bir sanat yapıtıdır.
“Sanatın yurdu yoktur.” biçimindeki karşı koyma ise, pek yanlış olmamakla birlikte, her an kabul edilebilecek bir düstur olamaz. Tiyatrodan örnek getirirsek, yurdu olmayan oyunlar arasında hepsinin ruhunu bir anda kavrayanlar olduğunu görürüz. Böyle bir yapıtı ancak bir Moliere, bir Shakespeare “vücuda” getirebilir. Ancak o ayarda dâhiler bütün ulusların isteklerinin birleştiği noktaları bulup yapıtlarında işleyebiliyorlar.
Ancak üç çeyrek yüzyıllık bir geçmişi olan tiyatromuz için, bizim seçeceğimiz erek elbette “mütevazi”dir. Biz bugün başlangıç olarak edinmiş bulunduğumuz tiyatro görgüsüne uygun, Türk oyununu yazacak Türk yazarını bulmak istiyoruz. Sahnemiz, sahne sanatkârımız hep onu bekliyor.