a) Hece ölçüsü ağırlıklıdır, az da olsa aruz ölçüsü kullanılmıştır.
b) Yarım uyak ve redif sık kullanılmıştır.
c) Tasavvuf terimlerinin dışında dil, halkın anlayabileceği nitelikte ve sadedir.
d) Saz eşliğinde söylenenlerde vardır.
e) Süslemesizdir.
f) İlahi, nefes, deme, şathiye, nutuk ve devriye başlıca nazım türleridir.
g) Allah sevgisi, nefsin öldürülmesi, insan sevgisi, ölüm, Allah’a varış yolları, tasavvuf ilkeleri temel konularıdır.
h) Coşkuludur, genellikle didaktik şiirlerden oluşur.
I) Nazım birimi dörtlüktür ancak beyitle oluşturulmuş türlerde vardır.
Dinî Tasavvufî Halk Edebiyatı Nazım Türleri
İlahi: Tekke edebiyatının ana nazım türüdür.8’li hece ölçüsüyle söylenirler 7 ve 11’li de olabilir. Fanilik Allah sevgisi, nefsin öldürülmesi temel konusudur. Bu türün en büyük ustası Yunus Emre’dir.
Nefes: 8’li hece ölçüsüyle söylenirler. İlahilerin konularının Bektaşilerce söylenmesi sonucu ortaya çıkmış türdür. Hz. Muhammed ve Hz. Ali ile ilgili şiirler vardır.
Deme: 8’li hece ölçüsüyle söylenir müritlere öğreticiliği esas alır.
Nutuk: 8’li hece ölçüsüyle söylenir müritlere öğreticiliği esas alır.
Devriye: Allah’tan gelen insanın yine Allah’a döneceğini anlatan şiirlerdir.
Şathiye: Korkuya dayalı din anlayışına eleştiri niteliğinde olan şiirlerdir. Allah ile konuşuluyor gibi söylenir. Bu türde eser veren başlıca ozanlar; Yunus Emre, Hacı Bayramı Veli, Süleyman Çelebi, Nesimi, Kaygusuz Abdal, Pir Sultan Abdal, Mevlana’dır.