Doğum tarihi: 13 Mayıs 1869, İstanbul
Ölüm tarihi ve yeri: 14 Ocak 1944, İstanbul
"Türk Şairi", "Milli Şair" unvanlarına sahiptir.
Edebiyatımızdaki Milli dönemin açılmasına öncülük eden kişidir. Milli Edebiyatın habercisi sayılmıştır.
Şiirde ilk defa "Türk" kelimesini kullanan kişidir.
Aydınlar arasında heceyi ilk kez deneyen sanatçıdır.
"Cenge Giderken" şiiriyle Milli edebiyat anlayışının öncülüğünü yapmıştır.
Bütün şiirlerinde hece ölçüsünü kullanmıştır.
Sade bir Türkçeyle eser vermiştir.
Şiirlerinde genellikle kahramanlık, halkın dert ve ızdırapları, sosyal ve ailevi problemler gibi konuları didaktik bir anlayışla işlemiştir.
Şiirleri sanatsal açıdan fazla bir değer taşımaz.
Halk şiirinden yararlanmakla beraber halk şiirinin ahengini yakalayamamıştır.
Sanatı düşüncelerini yaymak amacıyla bir araç olarak kullanmış, düzyazıyla anlatılabilecek konuları basit bir hece hesabıyla manzumlaştırmıştır.
ESERLERİ:
Şiir: Cenge Giderken, Türkçe Şiirler, Türk Sazı, Ey Türk Uyan, Ordunun Destanı, Zafer Yolunda, Tan Sesleri, Dicle Önünde, Turan’a Doğru, Hastabakıcı Hanımlar, İsyan ve Dua, Aydın Kızları, Mustafa Kemal (1928, şiir ve düzyazı), Ankara.
Düzyazı: Fazilet ve Asalet, Türkün Hukuku, Kral Corc’a, Dante’ye.
Senin değerin şiirlerinin hecelerinde değil, oynadığın tarihi roldedir. Senin kıymetin şiirlerindeki teknikte değil, Türklük ideolojisinde aranmalıdır. Sen Osmanlılık fikri yerine Türklük şuurunu yarattın. Türkler yaşadıkça, sen de yaşayacaksın... (Vatan, 1944: Nu.1120, s.3)
Şiiriniz okunurken, nezdimde bulunan yetmis yaşında bir ihtiyarın gözlerinden yaşlar akıyordu.
Mehmet Emin Yurdakul, bahtiyar insandır. Büyük şair olduğuna inanarak yaşadı, Milli şair olduğuna inanarak öldü.