Doğum tarihi: 29 Eylül 1883, İstanbul.
Ölüm tarihi ve yeri: 16 Kasım 1935, İstanbul.
Celal Sahir’in genç Fecr-i Âtîcilere yol gösterici olduğu söylenebilir. Beş şiir kitabından biri (Kardeş Sesi -1908) II. Meşrutiyet’in ilanından hemen sonra, diğer üçü ise (Beyaz Gölgeler -1909, Buhran -1909, Siyah Kitap -1912) Fecr-i Âtî şairi iken basılmış, daha sonraki önemli şiirleri kitaplarına girmemiştir. Hakkı Naşir takma adıyla Mütareke yıllarında kaleme aldığı İstanbul İçin Mebus Namzetlerim (1919) onun hicve, istihzaya yatkın tarafını ortaya koymaktadır.
Esasen o bir yol açıcı değil ama açılan yola çabucak intibak edebilen, zamanın ruhunu okuyabilen bir ediptir. Edebiyat-ı Cedide’den sonra Fecr-i Âtî’de yer alması, daha sonra Türkçü derneklerde etkili olabilmesi ve Millî Edebiyat akımına katılması onun bu tarafını göstermektedir.
Eserleri
Beyaz Gölgeler (1909), Buhran (1909), Siyah Kitap (1912). Şairin bunların dışında İstanbul İçin Mebus Namzetlerim, Kardeş Sesi, Müntehap Çocuk Şiirleri gibi eserleri bulunmaktadır.
Zavallı kalbinin elemlerini, aşkının acılarını dile getirmek, ‘bu uzun karanlık yolda’ kendisine dost ve sırdaş bu yazılara [mensur şiirleri] gözyaşlarını dökmek için kaleme aldığını belirten Celâl Sahir için onlar, benliğinin çiçekleri, hayatının yegâne tesellisidirler.