(1884-1958).

 

Yahya Kemal 20. yüzyıl şairlerindendir. 1884'te Üsküp'te (Yugoslavya) doğdu. Asıl adı Mehmet Ağah'tır. Şahsuvaroğlu adıyla bilinen bir ailedendir. Şairin Beyatlı soyadı Şahsuvaroğlu sözcüğünün karşılığıdır. İlk öğrenimini Üsküp'te yaptı; daha sonra Selanik'te başladığı öğrenimini İstanbul Vefa Lisesinde tamamladı. Paris'te Siyasal Bilgiler Fakültesinde okudu. İstanbul Üniversitesinde çeşitli dersler okuttu. Dışişlerinde çalıştı. Varşova, Madrid, Pakistan'da elçilik yaptı. Tekirdağ ve İstanbul milletvekili oldu, 1958 yılında İstanbul'da öldü.

 

Yahya Kemal, Fransa'da öğrenim gördüğü sırada Albert Sorel'in derslerinden etkilendi ve bunun sonucu olarak da Türk tarihine yöneldi. Klasik şiirimizi Batı şiiri anlayışı içerisinde ele aldı. Yeni Mecmua'da yayımladığı gazel, şarkı ve rubai tarzında yazdığı şiirlerle tanındı. Neo klasik tarz adı verilen anlayışla yalın dil ve aruz ölçüsüyle şiirler yazdı. Türkçeyi aruza başarıyla uyguladı. Saf şiirin önemli temsilcileri arasında yer aldı. Şiirlerinde, Osmanlı tarihine özlem, İstanbul sevgisi, vatan, ulus, ölüm, deniz temalarını işledi.

 

Yahya Kemal'in çeşitli gazete ve dergilerde yayımlanan şiir ve düz yazıları ölümünden sonra kurulan Yahya Kemal Enstitüsü tarafından kitaplaştırıldı.

 

Eserlerinden bazıları şunlardır: 

 

(şiir) Kendi Gök Kubbemiz, Eski Şiirin Rüzgârıyla; 

 

(düz yazı) Aziz istanbul, Eğil Dağlar, Edebî Yazılar, Siyasî ve Edebî Portreler, Siyasi Hikâye'dir.