XVII. yüzyıl saz şairlerindendir. Birçok yeri dolaşmıştır. Bu yönüyle gezgin bir şairdir. Değişik konularda yazmakla birlikte asıl şiir gücünü aşk şiirlerinde görmekteyiz. Divan edebiyatı tarzını da denemiş, ancak asıl ününü Halk edebiyatı tarzı şiirlerle sağlamıştır. Şiirlerinde tasavvufi kavramları da kullanmıştır. Koşma, semai, varsağı en başarılı olduğu türlerdendir. Bunun yanında gazel, tevhid, naat türlerinde de şiirleri vardır. Halk şairleri içerisinde en fazla şiiri olan kişidir. 1500'e yakın şiiri bulunmaktadır. Divan şiirinden etkilendiği için dili dönemindeki şairlere göre biraz ağırdır. En ünlü şiiri 38 dörtlükten oluşan ve 105 şairin adının geçtiği "Şair-name'dir."